Co roku znacząco wzrasta liczba pojazdów na naszych drogach, których eksploatacja powoduje proporcjonalny do tego zjawiska przyrost masy zużytych opon, stanowiących odpad nie ulegający naturalnemu rozkładowi. Odpadów tych zgodnie z wymogami obowiązującej ustawy nie można składować na wysypiskach i to zarówno w postaci całych opon jak i w formie rozdrobnionej. Fakt ten zmusza nas zatem do znalezienia skutecznego rozwiązania problemów związanych z zagospodarowaniem i powtórnym wykorzystaniem tego odpadu.

Wśród metod zagospodarowania zużytych opon można wyróżnić:

• proces regeneracji opon - polegający na całkowitej wymianie bieżnika opony,
• recykling materiałowy - polegający na ponownym wykorzystaniu materiału z którego zbudowana jest opona, czyli przede wszystkim rozdrobnionej gumy,
• recykling chemiczny - czyli piroliza opon prowadząca do utworzenia olejów, karbonizatu, gazu i odpadowego drutu,
• odzysk energetyczny - polegający na wykorzystaniu opon jako paliwa, a więc spaleniu ich w całości, bądź po uprzednim ich pocięciu. Za takim właśnie sposobem zagospodarowania zużytych opon przemawia fakt, iż guma jako surowiec, charakteryzuje się stabilną, wysoką wartością opałową przewyższającą wartości opałowe dobrych gatunków węgli. Własność ta wykorzystywana jest w procesach odzysku energii poprzez spalanie, a uwolniona energia może być odzyskana w postaci ciepła lub energii elektrycznej. Dlatego też wykorzystywanie opon jako paliwa alternatywnego w przemyśle cementowym jest efektywnym sposobem ich utylizacji. Oczywiście podstawowym warunkiem wykorzystania opon jako paliwa jest zapewnienie właściwych parametrów procesu spalania. Najlepszymi instalacjami do spalania opon są bezdymne piece cementowe. Za stosowaniem tego właśnie paliwa alternatywnego przemawia również fakt, iż w procesie jego spalania wytwarza się mniej popiołu, tlenków azotu, a nawet tlenków siarki niż przy spalaniu węgli energetycznych, a dzięki temu gazy w naturalny sposób są filtrowane, a metale ciężkie zatrzymywane.